zomerse onrust

 

Hier ben ik weer. Ik heb jullie weer een verhaal te vertellen hoor! Zoals jullie inmiddels weten is er in mijn koninkrijk “never a dull moment”.

Laatst was het weer zover. Een dame kwam ons erf op en begon meteen druk met de sukkels te praten. Een tuinranger zo noemen ze dat. Ze gingen mijn hele territorium af en ik hoorde veelvuldig naar ons verwijzen als in “ja putten graven en plantgoed terug uittrekken”, “nee die planten/bomen/struiken niet, die zijn giftig voor honden” en “nee een vijver of waterpartij, dat gaan we niet doen, dat komt niet goed met snuf en snuitje”.

Uiteindelijk volgde er een lang gesprek rond de tafel in de veranda, waarbij Goudlokje aandachtig aan het meevolgen was. Ze zegden dat hij aan het klieren was voor aandacht, maar natuurlijk was hij aangesteld om te luisteren naar de wilde plannen met ons erf. Ikzelf trek me na het controleren van het bezoek altijd wijselijk terug in mijn hoofdkwartier en ga daar in slaap waakstand de boel monitoren.

Finaal hoorde ik dus plannen uitrollen om extra planten, bomen en struiken te planten en bloembollen en bloemweides te gaan inzaaien.

Ja ze doen maar, maar niet mijn plekje hoog aan het terras op de heuvel. Daar zit ik graag, al dan niet met goudlokje om de boerderijkatten te spotten en de kipjes en tuinvogels in de gaten te houden. Dat ze planten wat ze willen, maar wij willen wel nog steeds rondjes rond het huis kunnen rennen en balletje kunnen spelen op heel het erf. Ach uiteindelijk lossen wij dat op onze manier toch weer helemaal op.

Enfin, jullie lezen het…ze zitten weer vol plannen de sukkels. En hun plannen betekenen altijd de nodige chaos en inbreuken op ons heilige levensritme en onze vaste structuur.

De eerste anomalieën zijn inmiddels een feit. Onze vertrouwde graafzone naast de voordeur is afgespannen met oranje werfgaas.

Terwijl projectje “tuin” loopt, belandde  de vrouwelijke sukkel in de lappenmand. Die liep hier met enig drama rond als een halve mummie (met allerlei dingen om één arm gewikkeld, iets met vocht) en met een rare plakker met een machientje op haar borst.

Nu ons vrouwtje dat is een rare. Die heeft een soort machientje onder haar linker schouder ingebouwd zitten, waar wij niet met ons kopje of met onze poot op mogen kloppen. Ze houdt onze leiband ook altijd aan haar rechterzijde vast. Daar zijn wij al aan gewend. Maar nu kleefde daar op haar borstkas dus, ook nog van alles. We hadden al door dat het niet goed met haar ging. Orianthi had al een paar keer zijn kopje op haar schoot gelegd en wat kusjes gegeven en ik had ook al een extra knuffelrondje gedaan en was aan haar voeten gaan liggen. Ja wij zijn top in empathie en morele ondersteuning. Maar de volgende ochtend, was het al vroeg complete onrust in huis.

Rood aangelopen en met het nodige sukkel drama, werd er over en weer gepraat en gebeld met dat smartphone ding. Uiteindelijk volgde een heel gedoe waarbij die kleefboel van haar decolleté werd verwijderd en allerlei zalfjes en crèmes werden aangerukt. Ik zweer het jullie, zoveel drama, jullie weten dat ikzelf de flegmatieke heldhaftigheid zelve ben bij kwaaltjes en fysiek ongemak. Ik vermoed dat ze een hotspot had opgelopen. Ik heb het even gecontroleerd, maar werd teruggefloten. Raar hoor, heb je een nobel langsnuitje, mag je dat niet in vrouwelijke sukkels hun decolleté steken. Onder rokjes mag ook niet, dat wist ik al. En aan tenen knabbelen wordt ook niet op prijs gesteld.

Alsof dat nog niet genoeg was, werd er ook aangekondigd dat er een nieuwe poetshulp zou aantreden. Nu heb ik al één en ander meegemaakt op dat vlak. Eentje sleurde mij een keer aan mijn lange manen door de garage, omdat ik niet over haar gedweilde vloer mocht lopen. Die mocht meteen vertrekken. En de dame die mij te lijf wou gaan met een borstel, omdat ik naar de vrouwelijke sukkel wou lopen in de woonkamer en zij mij terug in de garage wou jagen met bruut geweld, die werd ook meteen afgevoerd. Nu waren er ook een paar poetsdames en heren die ik best kon tolereren en eentje of twee die ik zelfs leuk vond en ging zitten opwachten. Ik was dan ook mijn collieachtige terughoudende zelve, bij het intrede van deze dame.

Maar ik kan het jullie verklappen, het was een voltreffer. Orianthi en ik mogen meespelen met het stofzuigen, ze was in gepaste bewondering voor ons uiteraard prachtige collie ras en liet zich netjes hoeden en omsingelen, zoals dat in ons koninkrijk gebruikelijk is. Wat ons betreft een blijvertje. En poesten blijkt ze ook nog eens prima te kunnen. Wat ons betreft is dat uiteraard leuk meegenomen, al hoeft die wekelijkse drang om al onze geurtjes en markeringen te verwijderen niet zo nodig. Ik heb me eigenlijk maar eventjes in mijn hoofdkwartier teruggetrokken voor een kort anti stress dutje. Verder was het heel leuk om de werkzaamheden mee te volgen en samen met Orianthi wat rond te dollen. Ik hoorde de sukkels meteen alles regelen voor een wekelijks bezoekje. Poetsen blijft vervelend, maar toegegeven, hiermee kan ik leven.

En dan net als we dachten dat we weer eventjes door alle drukte heen waren was het weer zover. De vrouwelijke sukkel heeft het weer gepresteerd. Op een middag komt ze thuis en was het weer aan ons om te ontrafelen of zij het wel was. Was ze naar het trimsalon voor sukkels geweest. Bij ons weerklinkt altijd “niet knippen, niet scheren” als basisregel voor onze ras standaard. Wel ik weet niet wat de ras standaard is voor sukkels, maar haar lokken waren duidelijk stevig geknipt. en al die geurtjes die daarop zaten. Raar hoor. elke keer opnieuw schrikken we ons te pletter. Is dat bij jullie ook zo collega’s?

Is het bij jullie ook altijd zo’n drukte? Zijn jullie sukkels ook altijd in de weer met allerlei volstrekt onbegrijpelijke acties en compleet onnavolgbare plannen?

Wij hebben toch wat te stellen met hen hoor. Maar hoe het ook loopt, wij zijn oneindig vindingrijk als het over het herstellen van de evenwichten in ons koninkrijk gaat. En zoals jullie intussen weten, we laten ze doen, houden ze van nabij in de gaten en uiteindelijk zijn zij toch altijd de sigaar.

Nog een fijne zomer en straks is het weer september en is alles back to normal.