zomerse onrust
Hier ben ik weer. Ik heb jullie weer een verhaal te vertellen hoor! Zoals jullie inmiddels weten is er in mijn koninkrijk “never a dull moment”. Laatst was het weer zover. Een dame kwam ons erf op en begon meteen druk met de sukkels te praten. Een tuinranger zo noemen ze dat. Ze gingen mijn hele territorium af en ik hoorde veelvuldig naar ons verwijzen als in “ja putten graven en plantgoed terug uittrekken”, “nee die planten/bomen/struiken niet, die zijn giftig voor honden” en “nee een vijver of waterpartij, dat gaan we niet doen, dat komt niet goed met snuf en snuitje”. Uiteindelijk volgde er een lang gesprek rond de tafel in de veranda, waarbij Goudlokje aandachtig aan het meevolgen was. Ze zegden dat hij aan het klieren was voor aandacht, maar natuurlijk was hij aangesteld om te luisteren naar de wilde plannen met ons erf. Ikzelf trek me na het controleren van het bezoek altijd wijselijk terug in mijn hoofdkwartier en ga daar in slaap waakstand de boel monitoren. Finaal hoor
